همسرم میره سرکار منم میام خونه ی بابام و طبق عادت تبلت رو برمیدارم و اینستا رو باز میکنم کلیپهای تشییع جنازه ی پیام صابری و اشک بروفه و خانواده اش رو میبینم تک تک کلیپهارو نگاه کردم و اشک ریختم حتی هر کلیپی هم چند بار دیدم یاد سانچی افتادم کلیپهای اونم نگاه کردم و اشک ریختم دوباره یهو گفتم آخرش سرنوشت هواپیمای یاسوج چی شد اونم سرچ کردم کلیپهاشو دیدم بازم اشکم در اومد .
واقعا خدا به خانواده هاشون صبر بده سخته چشم انتظار باشی و عزیزت نیاد
از ایران دیگه داره بدم میاد کشور غم زده ای شده برای پول و صندلی مقام و ت مرتب آدم میکشن دوست دارم هر کسی دستی توی این داغها داره همین درد رو با تمام وجودش حس کنه تا حال خانواده ی سانچی رو بفهمه.
درباره این سایت